Οι επιχειρήσεις βρίσκονται υπό συνεχή διωγμό στην Ελλάδα. Αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει αν δεν γίνει κατανοητός ο ρόλος τους στην κοινωνική ευημερία.
Του Ευθύμη Μαραμή
Η δημοφιλής αντίληψη πως η αγορά κινείται εξαναγκάζοντας ένα μέρος του πληθυσμού να παραδώσει μέρος των εισοδημάτων του σε ένα άλλο μέρος του πληθυσμού, έχει τις ρίζες της στις οικονομικές αντιλήψεις του Κεϋνς. Οι κακές οικονομικές θεωρίες ενός απαράδεκτου οικονομολόγου, είναι ακόμα και σήμερα κυρίαρχες στην αντίληψη μεγάλου μέρους του κόσμου – ΜΜΕ, πολιτικούς, επιχειρηματίες, εργαζόμενους.
Το κυρίαρχο αφήγημα θέλει την αύξηση των εισοδημάτων να συνίσταται στην αύξηση του νομισματικού εισοδήματος. Αυτό είναι εσφαλμένο. Οι επιχειρήσεις έχουν συγκεκριμένα κόστη και συγκεκριμένη κεφαλαιακή (εργαλειακή, μηχανική) διάρθρωση. Αυξάνοντας τον κατώτατο μισθό με κυβερνητικά διατάγματα, αυξάνεται αυτόματα το κόστος της επιχείρησης χωρίς να έχει αυξηθεί η παραγωγικότητα της. Αυτό που απλά γίνεται, είναι η δια της βίας αυθαίρετη επιβολή αύξησης του κόστους στην επιχείρηση.
Το ότι «θα πέσουν λεφτά στην αγορά» και αυτή θα «κινηθεί» αποτελεί επίσης εσφαλμένη αντίληψη. Τα χρήματα αυτά θα αποσπαστούν από τις επιχειρήσεις και θα αναδιανεμηθούν σε μια οικονομία με δεδομένες παραγωγικές ικανότητες. Αυτά που μπορούν να συμβούν είναι: Αύξηση των τιμών παρεχόμενων αγαθών και υπηρεσιών, απολύσεις, αύξηση της μερικής απασχόλησης, αύξηση της μαύρης εργασίας, χειρότερη ποιότητα αγαθών και υπηρεσιών, κλείσιμο επιχειρήσεων, κυρίως των μικρότερων που είναι ελάχιστα κεφαλαιοποιημένες. Οι μεγάλες επιχειρήσεις είναι που μπορούν να αντέξουν τέτοιους κραδασμούς, λόγω ισχυρής κεφαλαιοποίησης. Το κράτος εξυπηρετεί τις μεγάλες επιχειρήσεις, αυξάνοντας τον κατώτατο μισθό, καθώς θα τις απαλλάξει από ενοχλητικό ανταγωνισμό.
Η παραγωγικότητα δεν αυξάνεται με αυξήσεις στους μισθούς. Αντίθετα, οι μισθοί αυξάνονται με αύξηση της παραγωγικότητας. Η παραγωγικότητα αυξάνεται με αποταμίευση, επένδυση και σωστές επιχειρηματικές προβλέψεις. Για να συμβεί αυτό, χρειάζεται ένα κατάλληλο θεσμικό περιβάλλον που επιτρέπει την επιχειρηματικότητα. Ωστόσο, ο επιχειρηματίας και η λειτουργία του είναι ξένο σώμα στα κεϋνσιανά οικονομικά.
Η Ελλάδα δεν διαθέτει ευνοϊκό περιβάλλον για επιχειρηματίες/επαγγελματίες. Διαθέτει κλειστές αγορές, ασφυκτικά ρυθμιστικά/αδειοδοτικά πλαίσια, υπερτροφικό δημόσιο τομέα, ανεπαρκείς ως επί το πλείστον οικονομολόγους και αστοιχείωτους οικονομικά σοσιαλιστές ακαδημαϊκούς. Έχει ΜΜΕ και δημοσιογράφους στον ρόλο του χρήσιμου ηλίθιου, για να αναπαράγουν άκριτα το mainstream κρατικιστικό αφήγημα. Διαθέτει, δηλαδή, μια ιντελιγκέντσια στην υπηρεσία του κράτους.
Διαθέτει πολιτικούς απατεώνες που λατρεύουν τα κεϋνσιανά οικονομικά, δεδομένου του ότι εξυπηρετούν και παρέχουν ψευδο-επιστημονική αιτιολόγηση στην παρεμβατικότητα τους.
Διαθέτει ισχυρές κρατικοδίαιτες συνδικαλιστικές συμμορίες και κρατικοδίαιτα «αρμόδια όργανα» – όπως το βιομηχανικό και εμπορικό επιμελητήριο που ανησυχεί μην φύγουν επιχειρήσεις για γειτονικούς «φορολογικούς παραδείσους» και χάσει τις εισφορές που αποσπά δια του κρατικού εξαναγκασμού.
Συμπέρασμα
Γενικά, ένα κράτος δεν μπορεί να κερδίσει την παθητική υποστήριξη μιας πλειοψηφίας, εκτός αν συμπληρώνει τους υπαλλήλους πλήρους απασχόλησης, δηλαδή τα μέλη του, με επιδοτούμενους υποστηρικτές. Η πρόσληψη γραφειοκρατών και η επιχορήγηση άλλων είναι ουσιαστικής σημασίας προκειμένου να κερδηθεί η ενεργός υποστήριξη από μια μεγάλη ομάδα του πληθυσμού προς το κράτος. Μόλις ένα κράτος μπορέσει να συγκροτήσει μια μεγάλη ομάδα ενεργών υποστηρικτών (επιδοτημένων με τα λάφυρα του φορολογικού πλιάτσικου), μπορεί κατόπιν να βασιστεί στην άγνοια και την απάθεια του υπόλοιπου κοινού.Έτσι κερδίζει την παθητική υποταγή της πλειοψηφίας και μειώνει κάθε ενεργό αντίδραση στο ελάχιστο.
Η ιντελιγκέντσια της χώρας εξυπηρετεί το κράτος – Έναν οργανισμό που αποτελείται από συμμορίες κλεφτών και πλιατσικολόγων, οι οποίες περιβάλλονται από πρόθυμους εκτελεστές, προπαγανδιστές, συκοφάντες, ψεύτες, απατεώνες, κλόουν, τσαρλατάνους και χρήσιμους ηλίθιους – έναν οργανισμό που βρωμίζει και διαφθείρει ο,τι αγγίζει. Δεν υπάρχει καμία πιθανότητα οικονομικής ανάπτυξης σε αυτό το πλαίσιο.
***
Βρίσκετε ενδιαφέροντα τα άρθρα στην «Ελεύθερη Αγορά»; Εκτιμάτε την προσπάθεια μας; Κάντε τώρα μια δωρεά 5 ευρώ και ενισχύστε μας.
