Η ιστορία που επιχειρούν να διαγράψουν Ρώσοι και κομμουνιστές

0
4927
Η στιγμή της υπογραφής του συμφώνου μη επίθεσης ανάμεσα σε κομμουνιστές και ναζί. Βάσει αυτού του συμφώνου, οι δύο εταίροι διαμέλισαν την Πολωνία σπέρνοντας την φρίκη και τον θάνατο ο καθένας στα εδάφη που κατέλαβε.
Η στιγμή της υπογραφής του συμφώνου μη επίθεσης ανάμεσα σε κομμουνιστές και ναζί. Βάσει αυτού του συμφώνου, οι δύο εταίροι διαμέλισαν την Πολωνία σπέρνοντας την φρίκη και τον θάνατο ο καθένας στα εδάφη που κατέλαβε.

Οι κομμουνιστές δεν κατέστρεψαν μόνο τις χώρες δορυφόρους που κατέλαβε και έλεγχε η Σοβιετική Ένωση. Κατέστρεψαν οικονομικά και πνευματικά και την ίδια τη Ρωσία – οδηγώντας το έθνος σε μακρά οπισθοδρόμηση.

Του Jarrett Stepman

Απόδοση: Ευθύμης Μαραμής

Εισαγωγή

Η Σοβιετική Ένωση δεν απελευθέρωσε τον κόσμο από την τυραννία κατά τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο. Απλώς βοήθησε να ηττηθεί ένα κακό, ενώ επιχείρησε ανελέητα να το αντικαταστήσει με ένα άλλο. Αλλά αυτό δεν θα το γνωρίζατε αν διαβάζατε ένα άρθρο του Associated Press από τον Σεπτέμβριο του 2018. Το Associated Press ανέφερε αρχικά ότι η Σοβιετική Ένωση και η ναζιστική Γερμανία ήταν σύμμαχοι στην αρχή του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου. Στη συνέχεια η υπηρεσία ειδήσεων εξέδωσε αυτή τη διόρθωση:

Το 1939, παρά τις έντονες ιδεολογικές διαφορές τους, οι δύο δυνάμεις σύναψαν ένα σύμφωνο μη επίθεσης το οποίο άνοιξε το δρόμο για τη διχοτόμηση της Πολωνίας και για την κατάκτηση των κρατών της Βαλτικής: Λιθουανία, Εσθονία και Λετονία από τη Σοβιετική Ένωση. Το σύμφωνο αυτό δεν αναγνωρίστηκε επίσημα ως συμμαχία και το 1941 η Γερμανία επιτέθηκε στη Σοβιετική Ένωση.

Αξίζει να σημειωθεί ότι, σύμφωνα με την ισραηλινή εφημερίδα  Haaretz, αυτή η διόρθωση πραγματοποιήθηκε μετά την άσκηση πίεσης από τη Ρωσία στο Associated Press. Απευθυνθήκαμε στο AP, αλλά δεν απάντησαν στο αίτημα μας για σχολιασμό σε σχέση με αυτή τη διόρθωση.

Οι σχέσεις Ναζιστικής Γερμανίας και Σοβιετικής Ένωσης

Η αλήθεια είναι ότι η ΕΣΣΔ και η ναζιστική Γερμανία ήταν λειτουργικά σύμμαχοι στα αρχικά στάδια του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου, όπως εξήγησε ο ιστορικός Timothy Snyder στο βιβλίο του «Bloodlands: Europe Between Hitler and Stalin». Οι «έντονες ιδεολογικές διαφορές» μεταξύ αυτών των δύο ολοκληρωτικών συστημάτων δεν ήταν τελικά τόσο έντονες στην πραγματικότητα. Και τα δύο συστήματα ήταν ουσιαστικά αντίθετα σε έννοιες όπως «φυσικά δικαιώματα» και περιορισμένη κυβέρνηση.

Αυτό μπορεί να διαπιστωθεί με όσα συνέβησαν στην Ουκρανία, η οποία υπέφερε πρώτα υπό τη σοβιετική τυραννία και στη συνέχεια υπό τη ναζιστική τυραννία. Στη δεκαετία του 1930, η Σοβιετική Ένωση διεξήγαγε ένα πρόγραμμα αρπαγής των πόρων της Ουκρανίας, κατάσχοντας τα τρόφιμα των Ουκρανών, τους καρπούς των κόπων τους, οδηγώντας τους στη λιμοκτονία.

«Εκατομμύρια Ουκρανοί πέθαναν κατά τη διάρκεια του μεγαλύτερου τεχνητού λιμού στην ιστορία της ανθρωπότητας», σημειώνει ο Snyder στο βιβλίο του – ένα γεγονός που συγκαλύπτεται αναίσχυντα από τη φιλοκομμουνιστική προπαγάνδα των New York Times και από τον ρεπόρτερ Walter Duranty.

Οι Σοβιετικοί έχασαν σύντομα τον έλεγχο, αλλά οι δυστυχίες της Ουκρανίας δεν είχαν ακόμα τελειώσει.

«Το 1941 ο Χίτλερ πήρε την Ουκρανία από τον Στάλιν και προσπάθησε να επιβάλει το δικό του αποικιακό όραμα, ξεκινώντας με την εκτέλεση των Εβραίων και τη λιμοκτονία των σοβιετικών αιχμαλώτων πολέμου», αναφέρει ο Snyder. «Οι Σοβιετικοί αποίκισαν τη χώρα τους και οι Ναζί αποίκισαν την κατεχόμενη Σοβιετική Ουκρανία: και οι κάτοικοι της Ουκρανίας υπέφεραν». Αυτή η ιστορία συχνά συγκαλύπτεται από το γεγονός ότι η Γερμανία πρόδωσε τη Σοβιετική Ένωση, οδηγώντας την ΕΣΣΔ να συμμαχήσει με τη Μεγάλη Βρετανία και τις Ηνωμένες Πολιτείες για να σχηματίσουν μια ισχυρή αλλά ιδεολογικά ασύμβατη συμμαχία προκειμένου να ηττηθεί μια μεγαλύτερη απειλή.

Τον Αύγουστο του 1939, η ναζιστική Γερμανία και η Σοβιετική Ένωση υπέγραψαν το σύμφωνο Molotov-Ribbentrop. Τον Σεπτέμβριο, οι δύο δυνάμεις εισέβαλαν και κατέλαβαν την Πολωνία υπό την ισχύ του συγκεκριμένου συμφώνου μη επίθεσης. Οι δύο επιτιθέμενοι συνέχισαν να τεμαχίζουν μεγάλο μέρος της Ανατολικής Ευρώπης, έως ότου η απόφαση του Χίτλερ να επιτεθεί στον Στάλιν το 1941, οδήγησε τους Σοβιετικούς σε συνεργασία με τους Συμμάχους.

Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε αυτή την ιστορία, όσο και να θέλει η Ρωσία να την αγνοήσουμε.

Να μην διαγραφεί η ιστορία και ο ρόλος της ΕΣΣΔ στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο

Σίγουρα, πολύς κόσμος σώθηκε από τη ναζιστική τυραννία λόγω της πολεμικής προσπάθειας της Σοβιετικής Ένωσης. Η Σοβιετική Ένωση διαδραμάτισε ζωτικό ρόλο στη νίκη εις βάρος της ναζιστικής Γερμανίας, παρέχοντας το απαραίτητο ανθρώπινο δυναμικό για τη συντριβή του γερμανικού στρατού στο Ανατολικό Μέτωπο. Οι Σοβιετικοί απελευθέρωσαν επίσης και τα περισσότερα από τα εξέχοντα ναζιστικά στρατόπεδα θανάτου, συμπεριλαμβανομένου του Άουσβιτς. Αλλά οι άνθρωποι που απελευθερώθηκαν από τη ναζιστική τυραννία, σύντομα βρέθηκαν υπόδουλοι μιας άλλης τυραννίας η βάση της οποίας βρισκόταν στη Μόσχα. Μόνο τα έθνη που απελευθερώθηκαν από τις ΗΠΑ και τη Μεγάλη Βρετανία είχαν την ευκαιρία να επιλέξουν τις τύχες τους.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Σοβιετική Ένωση εισήλθε στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο στο πλευρό του Χίτλερ και διέπραξε φρικτά εγκλήματα κατά την διάρκεια της κατοχής της Ανατολικής Ευρώπης – πριν, κατά τη διάρκεια και μετά τον πόλεμο. Οι Σύμμαχοι ήρθαν στην Ευρώπη ως απελευθερωτές. Οι Σοβιετικοί κατέλαβαν και πέρασαν γενιές λεηλατώντας την Ανατολική Ευρώπη έως ότου καταρρεύσει το κομμουνιστικό σύστημα το 1989, αποδεικνύοντας την αποτυχία της υποκείμενης ιδεολογίας του.

Ο ρόλος της Σοβιετικής Ένωσης στον Β ‘Παγκόσμιο Πόλεμο παρεξηγείται συχνά. Η εικόνα της ως μίας από τις τρεις μεγάλες συμμαχικές δυνάμεις στο πλάι της Μεγάλης Βρετανίας και των ΗΠΑ – δημιουργήθηκε μόνο αφού σφυρηλατήθηκε μια εταιρική σχέση αναγκαιότητας μεταξύ της ΕΣΣΔ και του ελεύθερου κόσμου στις τελευταίες ημέρες του 1941. Ενώ γίνεται όλο και πιο διαδεδομένη η άποψη ότι η Σοβιετική Ένωση κέρδισε τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και μας έσωσε από τον Χίτλερ, πρέπει να θυμόμαστε ότι η Σοβιετική Ένωση διαδραμάτισε καθοριστικό επιθετικό ρόλο στην έναρξη του πιο θανατηφόρου πολέμου στην ανθρώπινη ιστορία και δεν είχε κανέναν ενδοιασμό να συμμαχήσει με τους δήθεν ιδεολογικούς της αντιπάλους για να επιτύχει τους στόχους της.

Οι κομμουνιστικές και ναζιστικές πολεμικές μηχανές συνεργάστηκαν στις πρώτες ημέρες του πολέμου για να λεηλατήσουν τους γείτονές τους διαπράττοντας μαζικές αγριότητες πρωτοφανείς για την ανθρώπινη ιστορία. Αυτή η δυναμική άλλαξε μόνο όταν ο Χίτλερ μαχαίρωσε πισώπλατα τον Στάλιν και εισέβαλε στην ΕΣΣΔ.

Συμπέρασμα

Είναι σημαντικό να διατηρηθεί ζωντανό αυτό το ιστορικό, όχι μόνο για λόγους ιστορικής ακρίβειας, αλλά και για να τονιστεί το χάσμα της διαφοράς μεταξύ των ελεύθερων εθνών, πού χτίστηκαν πάνω στα θεμέλια της προστασίας της ατομικής ελευθερίας και εκείνων των εθνών που υπέφεραν από μια τυραννική ιδεολογία. Λίγες χώρες στην ανθρώπινη ιστορία έχουν υπάρξει περισσότερο απάνθρωπες στον πλανήτη γη στο όνομα της «προόδου» από όσο υπήρξε η ΕΣΣΔ των μέσων του 20ού αιώνα.

Οι κομμουνιστές δεν κατέστρεψαν μόνο τις χώρες δορυφόρους που κατέλαβε και έλεγχε η Σοβιετική Ένωση. Κατέστρεψαν οικονομικά και πνευματικά και την ίδια τη Ρωσία – οδηγώντας το έθνος σε μακρά οπισθοδρόμηση. Αυτό αποτελεί σημείο αποδόμησης και επίπληξης  τόσο εις βάρος τους Ρώσων ρεβιζιονιστών όσο και των απολογητών του κομμουνισμού.

 

***

Ο Jarrett Stepman είναι συντάκτης και αρθρογράφος στην Daily Signal και συνδιοργανωτής του podcast «The Right Side of History» .

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην daily Signal

Βρίσκετε ενδιαφέροντα τα άρθρα στην «Ελεύθερη Αγορά»; Εκτιμάτε την προσπάθεια μας; Κάντε τώρα μια δωρεά 5 ευρώ και ενισχύστε μας.