Ο «πόλεμος κατά της τρομοκρατίας» με την αρωγή των Big Tech και των ελίτ της εξουσίας, στοχεύει πλέον τις ελευθερίες των Αμερικανών.
Του Ron Paul
Απόδοση στα Ελληνικά: Νίκος Μαρής
Οι μαζικές εκκαθαρίσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης την περασμένη εβδομάδα – ξεκινώντας από τον μόνιμο αποκλεισμό του προέδρου Τραμπ από το Twitter και άλλες πλατφόρμες – ήταν μια σοκαριστική και ανατριχιαστική εξέλιξη, ιδιαίτερα για όσους από εμάς εκτιμούμε την ελεύθερη έκφραση και την ελεύθερη διακίνηση των ιδεών. Οι αιτιολογήσεις που δόθηκαν για τη φίμωση μεγάλου τμήματος της κοινής γνώμης δεν είχαν νόημα και η διαδικασία ήταν κάθε άλλο παρά διαφανής. Για παράδειγμα, πουθενά στα δύο «προσβλητικά» Tweets του Προέδρου Trump, δεν υπήρχε κάποια υποκίνηση βίας που να εκφράστηκε ρητά ή έμμεσα. Ήταν ένα κλασικό παράδειγμα της νοοτροπίας «πρώτα η τιμωρία, μετά η ετυμηγορία».
Πολλοί Αμερικανοί θεώρησαν αυτήν την επίθεση σε λογαριασμούς των μέσων κοινωνικής δικτύωσης ως μια επίθεση των προοδευτικών ή Δημοκρατικών (Democrats) στους συντηρητικούς και Ρεπουμπλικανούς, αλλά χάνουν το νόημα. Το στένεμα των επιτρεπόμενων απόψεων στην εικονική Εκκλησία του Δήμου δεν αποτελεί συνωμοσία εναντίον των συντηρητικών. Όπως επεσήμαναν προοδευτικοί σαν τον Glenn Greenwald, πρόκειται για μια ευρύτερη επίθεση σε οποιαδήποτε άποψη που ξεφεύγει από τις αποδεκτές παραμέτρους της κυρίαρχης ελίτ, η οποία ελίτ αποτελείται τόσο από Δημοκρατικούς όσο και από Ρεπουμπλικανούς.
Ναι, αυτή είναι εν μέρει μια προσπάθεια διαγραφής του κινήματος του Τραμπ από τις σελίδες της ιστορίας, αλλά είναι επίσης μια προσπάθεια να αποσιωπηθεί οποιαδήποτε κριτική προς την αναδυόμενη πολιτική συναίνεση της επερχόμενης εποχής Μπάιντεν, που μπορεί ενδεχομένως να προέλθει από προοδευτικούς ή αντιπολεμικούς κύκλους.
Σε τελική ανάλυση, μια ματιά στους μελλοντικούς «ειδικούς» του Μπάιντεν δείχνει ότι θα είναι οι ίδιοι αποτυχημένοι νεοσυντηρητικοί παρεμβατιστές που μας προσέφεραν εβδομαδιαίες λίστες δολοφονιών, ατελείωτες επιθέσεις με drone και πραξικοπήματα στο εξωτερικό, ακόμη και δολοφονίες Αμερικανών πολιτών στο εξωτερικό από την κυβέρνηση των ΗΠΑ. Οι προοδευτικοί που διαμαρτύρονται για αυτή την «όπισθεν ολοταχώς» εξωτερική πολιτική είναι επίσης σίγουρο ότι θα βρεθούν κάποια στιγμή φιμωμένοι.
Εκείνοι που συνεχίζουν να υποστηρίζουν ότι οι εταιρείες μέσων κοινωνικής δικτύωσης είναι καθαρά ιδιωτικές επιχειρήσεις που ενεργούν ανεξάρτητα από τα αμερικανικά κυβερνητικά συμφέροντα αγνοούν την πραγματικότητα. Η κορπορατιστική διαπλοκή «ιδιωτικών» εταιρειών μέσων κοινωνικής δικτύωσης των ΗΠΑ με τους στόχους της εξωτερικής πολιτικής της κυβέρνησης των ΗΠΑ έχει μακρά ιστορία και είναι βαθιά ριζωμένη στον ακραία επεμβατικό χαρακτήρα της εποχής Ομπάμα/Μπάιντεν. Οι εταιρείες «Big Tech» συνεργάζονται εδώ και πολύ καιρό με το υπουργείο Εξωτερικών των Ομπάμα/Μπάιντεν/Κλίντον, παρέχοντας τα εργαλεία τους προς στόχους «ήπιας ισχύος» των ΗΠΑ στο εξωτερικό. Είτε πρόκειται για τις συνεχείς προσπάθειες αλλαγής του καθεστώτος εναντίον του Ιράν, το πραξικόπημα του 2009 στην Ονδούρα, το καταστροφικό πραξικόπημα υπό την ηγεσία των ΗΠΑ στην Ουκρανία, την «Αραβική Άνοιξη», την καταστροφή της Συρίας και της Λιβύης, και πολλά άλλα ακόμα, οι εταιρείες Big Tech της Αμερικής συνεργάστηκαν πρόθυμα με το υπουργείο εξωτερικών και την αμερικανική κατασκοπεία, για να προσφέρουν τα μέσα που θα ενδυνάμωναν εκείνους που οι ΗΠΑ ήθελαν να κατακτήσουν την εξουσία και να φιμώσουν τους αντιπάλους τους.
Εν ολίγοις, οι κυβερνητικές ελίτ των ΗΠΑ συνεργάζονται με τις «Big Tech» στο εξωτερικό για χρόνια, αποφασίζοντας έτσι ποιος έχει το δικαίωμα να μιλήσει και ποιος πρέπει να φιμωθεί. Αυτό που έχει αλλάξει τώρα είναι ότι αυτή η ανάπτυξη της «ήπιας ισχύος» στην υπηρεσία της βίαιης ισχύος της Ουάσιγκτον επέστρεψε σαν μπούμερανγκ στις ΗΠΑ.
Τι πρέπει να κάνουμε λοιπόν; Ακόμα και τα εναλλακτικά μέσα κοινωνικής δικτύωσης, που είναι υπέρ της ελεύθερης έκφρασης, δέχονται επίθεση από τον Λεβιάθαν των Big Tech και του κράτους. Δεν υπάρχουν εύκολες λύσεις. Πρέπει να αναλογιστούμε τους αντιφρονούντες την εποχή της σοβιετικής τυραννίας. Δεν είχαν διαδίκτυο. Δεν είχαν μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Δεν είχαν καμία ικανότητα να επικοινωνούν με χιλιάδες και εκατομμύρια ομοϊδεάτες φίλους της ελευθερίας. Ωστόσο, επέδειξαν μιαν απίστευτη δημιουργικότητα μπροστά σε απίστευτες αντιξοότητες, ώστε να συνεχίσουν να προωθούν τις ιδέες τους. Επειδή κανένας στρατός – ούτε καν οι Big Tech σε συνδυασμό με το Μεγάλο Κράτος – δεν μπορεί να σταματήσει μια ιδέα που έχει πλέον ωριμάσει. Και η ιδέα αυτή είναι η Ελευθερία. Πρέπει να προχωρήσουμε με δημιουργικότητα και αυτοπεποίθηση!
***
Ο Δρ Ron Paul είναι πρώην μέλος του Κογκρέσου και Διακεκριμένος Σύμβουλος του Mises Institute.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στην ιστοσελίδα του Ινστιτούτου Ludwig von Mises
