Στην πραγματικότητα, εάν η αλληλεγγύη έχει οποιαδήποτε ηθική δύναμη, αυτή δεν μπορεί να προκύψει με καταναγκασμό. Η φορολογία μειώνει την ικανότητά μας να εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας σε άλλους μειώνοντας τις ελευθερίες μας.
- Του George Maggs
- Απόδοση Ευθύμης Μαραμής
Η «αλληλεγγύη» του Jeremy Corbyn
Ο Jeremy Corbyn αγαπά να μιλάει για αλληλεγγύη. Σε ένα μήνυμα του προς το έθνος πέρυσι, ο ηγέτης των «εργατικών» δήλωσε τα εξής: «Η ουσία του σοσιαλισμού μου συνοψίζεται στη λέξη «αλληλεγγύη». Η έννοια της αλληλεγγύης αφορά την ενότητά μας – επιτυγχάνουμε ή αποτυγχάνουμε από κοινού. Ωστόσο, πολύ συχνά υπάρχουν προσπάθειες να μας διαχωρίσουν αντί να βοηθηθούν όσοι έχουν ανάγκη».
Αυτό αρχικά ακούγεται σαν μια αβλαβής δήλωση, στην οποία ελάχιστοι θα μπορούσαν εντοπίσουν κάποιο πρόβλημα. Ωστόσο, αυτό που πραγματικά εννοεί ο κ. Corbyn με τη λέξη «αλληλεγγύη» είναι πολύ πιο καταχθόνιο. Αυτό που πραγματικά εννοεί ως «αλληλεγγύη» είναι ο εξαναγκασμός.
Η καπιταλιστική ηθική και πραγματική αλληλεγγύη
Μια οικονομία ελεύθερης αγοράς, αποτελεί την επιτομή της παραδοσιακής έννοιας της αλληλεγγύης. Κανένα σύστημα που επινοήθηκε ποτέ, δεν ήταν τόσο πρόσφορο για την ειρήνη, την ευημερία και την αποδόμηση των κοινωνικών και πολιτιστικών φραγμών, όσο είναι το σύστημα του καπιταλισμού. Εάν επρόκειτο να πάτε για ψώνια σε ένα βρετανικό σούπερ μάρκετ, το καλάθι σας θα περιείχε πιθανώς εμπορεύματα από όλο τον κόσμο. Χωρίς να το συνειδητοποιείτε, οι αγορές που κάνετε βοηθούν στην υποστήριξη οικογενειών από σχεδόν όλες τις χώρες της γης, από μια πληθώρα πολιτισμών – που μπορεί να πιστεύουν σε πολλούς Θεούς ή κανένα – όλοι απασχολούνται μαζί για να μας προμηθεύσουν τα αγαθά που επιθυμούμε να αγοράσουμε.
Δείτε σχετικά: Καπιταλισμός και Ανταγωνισμός: Ο Δρόμος προς την Ελευθερία και την Ευημερία
Ο καπιταλισμός ενθαρρύνει τη συνεργασία και την αλληλεξάρτηση, σε μια τέτοια κλίμακα που κανένας κεντρικός σχεδιαστής δεν θα μπορούσε καν να ονειρευτεί. Και κυρίως, κάθε άτομο συμμετέχει στη διαδικασία εθελοντικά . Επειδή, εκείνη τη στιγμή, σε εκείνο το στάδιο της ζωής του, κάποιο άτομο θεώρησε ότι η συμβολή του στο να κατασκευαστεί ένα χαρτόνι, με το οποίο δημιουργούνται οι συσκευασίες που περιέχουν τα δημητριακά που επιθυμείς να αγοράσεις, αποτελούσε την καλύτερη και πιο παραγωγική χρήση του χρόνου του. Αυτό όμως, υποψιάζομαι, δεν είναι αυτό που είχε κατά νου ο κ. Corbyn κατά την ομιλία του.
Η σοσιαλιστική ανηθικότητα που βαφτίζεται αλληλεγγύη
Η αντίληψη της αλληλεγγύης είναι πολύ διαφορετική για τον κ. Corbyn. Περιλαμβάνει λίγους ανθρώπους στην κορυφή (που διατηρούν την ελευθερία της βούλησής τους), οι οποίοι λαμβάνουν αποφάσεις και επιβάλλουν τις επιθυμίες τους στους υπόλοιπους.
Η αντίληψη του κ. Corbyn για την αλληλεγγύη, σημαίνει πως η κυβέρνηση θα αποφασίσει πόσο πρέπει να πληρώσουμε για την ενέργεια, τις μεταφορές, τα ταχυδρομικά τέλη και οτιδήποτε άλλο μπορεί να επιθυμεί ο John McDonnell να «εθνικοποιήσει» ή να ρυθμίσει. Σημαίνει πως η κυβέρνηση (ίσως σε συνεργία με επιλεγμένες ολιγαρχικές συμμορίες συνδικαλιστών), θα αποφασίζει πόσα πρέπει να πληρωνόμαστε. Αλληλεγγύη για τον κ. Corbyn σημαίνει τεράστιες αυξήσεις στη φορολογία, με την κυβέρνηση να αποφασίζει πώς και που θα δαπανηθούν αυτοί οι φόροι.
Αυτό δεν είναι αλληλεγγύη. Η αλληλεγγύη μπορεί να επιτευχθεί μόνο εθελοντικά. Εξελίσσεται φυσικά μέσα από αμοιβαία επωφελείς σχέσεις. Εκφράζουμε αλληλεγγύη όταν προσφέρουμε σε φιλανθρωπικούς σκοπούς, όταν συμμετέχουμε σε ένα αθλητικό σωματείο, όταν χορηγούμε ένα κατάστημα, παμπ ή εστιατόριο, όταν βοηθούμε τους φίλους, τους συγγενείς μας ή έναν ξένο στο δρόμο. Εκφράζουμε αλληλεγγύη μέσω όλων αυτών των ενεργειών. Αλλά όχι όταν μας επιβληθεί να το πράξουμε από την εξαναγκαστική ισχύ του κράτους.
Ακρωτηριασμός της κοινωνικής ευθύνης από το κράτος
Στην πραγματικότητα, εάν η αλληλεγγύη έχει οποιαδήποτε ηθική δύναμη, αυτή δεν μπορεί να προκύψει με καταναγκασμό. Η φορολογία μειώνει την ικανότητά μας να εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας σε άλλους μειώνοντας τις ελευθερίες μας. Οι κρατικές δαπάνες μας καθιστούν λιγότερο συνεπείς στις κοινωνικές ευθύνες μας, λιγότερο πρόθυμους, αλλά και λιγότερο ικανούς, να προσφέρουμε σε φιλανθρωπικούς σκοπούς. Ως εκ τούτου, η αλληλεγγύη και η φορολογία αποτελούν ασύμβατες μεταξύ τους έννοιες.
Ωστόσο, υπό το σοσιαλισμό, η έννοια της αλληλεγγύης μεταμορφώνεται εντελώς από μια αμοιβαία επωφελής, εθελοντική αλληλεξάρτηση, σε μια υποχρεωτική και απολυταρχική εξάρτηση από το κράτος. Επιβάλλεται διεστραμμένα από εκείνους πάνω από εμάς, οι οποίοι παίρνουν αποφάσεις για λογαριασμό μας.
Την επόμενη φορά που θα ακούσετε τον αρχηγό των εργατικών να εκφράζει την επιθυμία του για «αλληλεγγύη», σκεφτείτε το εξής: Αναφέρεται σε μια πράξη αμοιβαίας, ελεύθερης καλοσύνης προς τον συνάνθρωπο μας; Ή σημαίνει εξαναγκασμό, ο οποίος επιβάλει στους άλλους να ακολουθήσουν τυφλά τον ίδιο ηθικό κώδικα με αυτούς που ασκούν την εξουσία; Μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι ισχύει το τελευταίο.
***
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο CAPX
