ανεγείροντας ένα τείχος προστασίας για διάφορες ανεπαρκείς εγχώριες βιομηχανίες, Ο Trump και οι δασμοί του θα πριμοδοτήσουν την αναποτελεσματικότητα, υπονομεύοντας έτσι τη διαδικασία της πραγματικής δημιουργίας πλούτου.
Του Frank Shostak – Απόδοση/επιμέλεια: Ευθύμης Μαραμής
Την Πέμπτη 1 Μαρτίου, η κυβέρνηση Trump ανακοίνωσε σχέδια για επιβολή δασμών 25% στις εισαγωγές χάλυβα και 10% στις εισαγωγές αλουμινίου.
Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ είναι της άποψης ότι, χωρίς τον απαιτούμενο προστατευτισμό, οι αμερικανικές βιομηχανίες χάλυβα και αλουμινίου είναι πιθανό να ακολουθήσουν πορεία επιδείνωσης και αυτό με τη σειρά του θα υπονομεύσει την αγορά εργασίας των ΗΠΑ. Τα βήματα που ανακοινώθηκαν από τον Πρόεδρο των ΗΠΑ αυξάνουν την πιθανότητα ενός παγκόσμιου εμπορικού πολέμου. Ο Πρόεδρος Trump φαίνεται να πιστεύει ότι ένας τέτοιος πόλεμος είναι ένα σπουδαίο γεγονός και ότι οι ΗΠΑ θα βγουν θριαμβεύτριες.
Κάποιος θα σκεφτόταν ότι μεταξύ όλων των ανθρώπων, ο Πρόεδρος Trump, ο οποίος υπερηφανεύεται πως τοποθετεί την Αμερική πρώτα από όλα, ποτέ δεν θα σκεφτόταν να επιβάλλει δασμούς. Εξάλλου, ένας δασμός σε οποιοδήποτε εισαγόμενο αγαθό συνεπάγεται περιορισμό της προσφοράς φτηνότερων αγαθών και ενθάρρυνση του εφοδιασμού της εγχώριας αγοράς με πιο ακριβά εγχώρια προϊόντα, δηλαδή πρόκειται για τιμωρία των εγχώριων καταναλωτών, εν προκειμένω των Αμερικανών. Επιπλέον, ανεγείροντας ένα τείχος προστασίας για διάφορες ανεπαρκείς εγχώριες βιομηχανίες, Ο Trump και οι δασμοί του θα πριμοδοτήσουν την αναποτελεσματικότητα, υπονομεύοντας έτσι τη διαδικασία της πραγματικής δημιουργίας πλούτου.
Επίσης, τα δεδομένα για την απασχόληση αντιβαίνουν στη λογική της πολιτικής δασμών του Trump. Σύμφωνα με το CNBC, ενώ υπάρχουν περίπου 200.000 εργαζόμενοι στις βιομηχανίες χάλυβα, αλουμινίου και σιδήρου, την ίδια στιγμή υπάρχουν 6,5 εκατομμύρια άτομα που απασχολούνται από επιχειρήσεις που χρησιμοποιούν χάλυβα. Αυτό αυξάνει τον κίνδυνο υπονόμευσης αντί ωφέλειας της αγοράς εργασίας των ΗΠΑ.1
Ο κόσμος αντιμέτωπος με παγκόσμιο εμπορικό πόλεμο
Δεδομένου ότι ο Πρόεδρος Trump υπερηφανεύεται ότι είναι επιτυχημένος επιχειρηματίας, σίγουρα πρέπει να γνωρίζει καλά ότι ο απώτερος στόχος κάθε επιχείρησης είναι να αποκομίσει κέρδη. Ως εκ τούτου, για να επιτύχει αυτό το σκοπό ως επιχειρηματίας, ο Donald Trump αντιφατικά, θα ακολουθήσει πλέον κυβερνητικές πολιτικές που θα υπονομεύσουν την καθαρή αξία της εταιρείας του.
Ωστόσο, για έναν περίεργο λόγο, ο Πρόεδρος είναι της άποψης ότι αυτό είναι καλό για την οικονομία στο σύνολό της.
Δεν σκέφτεται ότι δεν υπάρχει κάτι τέτοιο όπως μια οικονομία χωρίς άτομα. Εάν προγραμματισμένες πολιτικές όπως η επιβολή δασμών αποδυναμώσουν τη διαδικασία δημιουργίας πλούτου και υπονομεύσουν την ευημερία των πολιτών, προφανώς πρόκειται για άσχημα νέα για την οικονομία συνολικά, δηλαδή για την Αμερική, την οποία ο Πρόεδρος Trump θέτει ως νούμερο ένα στην λίστα προτεραιοτήτων του.
Θα μπορούσαμε μόνο να ελπίζουμε ότι οι περισσότερες χώρες όπως η Κίνα, η Ευρωζώνη και ο Καναδάς δεν θα αντιδράσουν στους δασμούς του Trump και να ξεκινήσει έτσι ένας εμπορικός πόλεμος ο οποίος θα τροφοδοτήσει το «εγώ» των πολιτικών. Με ενδεχόμενη επιβολή δασμών στα αμερικανικά προϊόντα, οι χώρες αυτές θα κάνουν τα πράγματα πολύ χειρότερα για τον εαυτό τους.
Ποιο είναι το νόημα της τιμωρίας των ίδιων των πολιτών σου λόγω μιας λανθασμένης οικονομικής πολιτικής του Προέδρου των ΗΠΑ; Με τον περιορισμό των εισαγωγών από τις ΗΠΑ στις εκάστοτε εγχώριες αγορές, δεν διορθώνονται οι αρνητικές παρενέργειες των δασμών των ΗΠΑ. Εάν όλες οι χώρες του κόσμου επιβάλλουν δασμούς στις εισαγωγές, αυτό θα περιόριζε γρήγορα το διεθνές εμπόριο και θα οδηγούσε σε μαζική οικονομική ύφεση.
Σύμφωνα με τον Murray Rothbard:
«Η πολιτική των δασμών αποτελεί επίθεση στην αγορά και ο στόχος της είναι η προστατευτική αυτονομία των βιομηχανικών παραγωγών. Είναι ένας στόχος, που εάν υλοποιηθεί, θα σκορπίσει φτώχεια σε όλους … Θα ήταν μια παλινδρόμηση από τον πολιτισμό στη βαρβαρότητα.»
***
Από το Mises Institute: Trump’s Tariffs Are a Tax on Americans
- Βλ. «Το σχέδιο Trump για επιβολή δασμών επιλέγει νικητές και ηττημένους», συγκεκριμένα: «Τα χυτήρια που προμηθεύουν την πρώτη ύλη και που θα μπορούσαν να επωφεληθούν άμεσα από τους δασμούς έχουν συρρικνωθεί εδώ και χρόνια. Σήμερα, οι επιχειρήσεις αυτές απασχολούν λιγότερα από 200.000 άτομα. Οι επιχειρήσεις που αγοράζουν χάλυβα και αλουμίνιο, για να παράγουν τα πάντα, από φορτηγά μέχρι κοτέτσια για κοτόπουλα, απασχολούν περισσότερους από 6,5 εκατομμύρια εργαζόμενους, σύμφωνα με την ανάλυση του Τμήματος Εμπορίου του Heritage Foundation.
