κάθε κρατική παρέμβαση στην οικονομία έχει συνέπειες που φαίνονται και συνέπειες που δεν φαίνονται με την πρώτη ματιά…
Του Τηλέμαχου Χορμοβίτη
Εως τώρα, η διαχείριση της οικονομίας από τον Ντόναλντ Τραμπ ήταν κάτι παραπάνω από πετυχημένη. Η κατάργηση νομοθετικών ρυθμίσεων και η δραστική μείωση της φορολογίας επιτάχυναν τους ρυθμούς ανάπτυξης των ΗΠΑ και εκτόξευσαν το χρηματιστήριο. Ομως, η απόφασή του, αυτή την εβδομάδα, να επιβάλει δασμούς στις εισαγωγές χάλυβα και αλουμινίου μπορεί να τινάξει στον αέρα όλα αυτά τα επιτεύγματα.
Οι υποστηρικτές του εμπορικού προστατευτισμού μάς λένε ότι οι δασμοί θα ενισχύσουν την αμερικανική βιομηχανία χάλυβα και αλουμινίου, και θα αυξήσουν τις θέσεις εργασίας σε αυτούς τους κλάδους της οικονομίας. Όμως, ως συνήθως, κάθε κρατική παρέμβαση στην οικονομία έχει συνέπειες που φαίνονται και συνέπειες που δεν φαίνονται με την πρώτη ματιά… Ο Τραμπ, για να προστατέψει μια βιομηχανία που απασχολεί μόλις 140.000 εργαζομένους, θα θέσει σε κίνδυνο πολλούς κλάδους της αμερικανικής οικονομίας που χρησιμοποιούν χάλυβα για να κατασκευάσουν τα προϊόντα τους και οι οποίοι απασχολούν πάνω από 6.500.000 εργαζομένους.
Εξαιτίας των δασμών, αυτές οι εταιρίες θα αναγκαστούν να αγοράζουν ακριβότερα, θα αυξήσουν τις τιμές τους και τελικά θα γίνουν λιγότερο ανταγωνιστικές στην αμερικανική και τη διεθνή αγορά, κάτι που αναπόφευκτα θα οδηγήσει σε απώλειες θέσεων εργασίας. Σύμφωνα με τους ειδικούς, όταν το 2002 ο Τζορτζ Μπους επέβαλε δασμούς στις εισαγωγές χάλυβα, χάθηκαν περίπου 200.000 θέσεις εργασίας. Και, φυσικά, μεγάλος χαμένος θα είναι και ο Αμερικανός καταναλωτής, ο οποίος θα αγοράζει ακριβότερα μια σειρά από προϊόντα.
Κίνδυνος παγκόσμιου εμπορικού πολέμου
Οι αρνητικές συνέπειες δεν σταματούν εδώ. Όπως συμβαίνει πάντα σε τέτοιες περιπτώσεις, θα υπάρξουν αντίποινα από άλλες χώρες. Ήδη η Ε.Ε. ανακοίνωσε ότι θα επιβάλει δασμούς σε αμερικανικά βιομηχανικά και αγροτικά προϊόντα. Έτσι, θα ανοίξει ένας φαύλος κύκλος, όπου οι δασμοί θα πλήττουν όλο και περισσότερους τομείς της οικονομίας, όχι μόνο στις ΗΠΑ αλλά και στον υπόλοιπο κόσμο, ενώ θα δημιουργήσουν ένα τεταμένο κλίμα στις διεθνείς σχέσεις με απρόβλεπτες συνέπειες. Όπως μας δείχνει η ιστορική εμπειρία, οι εμπορικοί πόλεμοι δεν έχουν νικητές, αλλά μόνο ηττημένους.
Στις αμερικανικές εκλογές, ο Τραμπ εξελέγη με την ταμπέλα του αντισυστημικού. Τι αντίφαση, όμως, να δηλώνεις εχθρός των μεγάλων συμφερόντων και την ίδια στιγμή να υποστηρίζεις μια πολιτική εμπορικού προστατευτισμού! Και αυτό επειδή οι δασμοί δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα δωράκι του κράτους σε συγκεκριμένες διαπλεκόμενες μεγάλες εταιρίες, ενώ βλάπτουν τον απλό καταναλωτή και την πλειονότητα των εγχώριων επιχειρήσεων. Δεν είναι αντισυστημισμός – είναι ο ορισμός της διαπλοκής και του καθεστωτισμού.
***
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στη «Δημοκρατία»
Διαβάστε σχετικά:
- Αποτελεί λύση ο εμπορικός προστατευτισμός;
- Οι δασμοί του Trump αποτελούν φόρο για τους Αμερικανούς
- Μερκαντιλισμός – Η οικονομική πλευρά του ολοκληρωτισμού
- Βασικά Οικονομικά: Οι Μερκαντιλιστές και η λατρεία του χρήματος
- Ναι στην οικονομική όχι στην πολιτική παγκοσμιοποίηση
