Αν δεν εφαρμόζονται σωστά τα μνημόνια, οι «θεσμοί» έχουν κάθε δικλείδα ασφαλείας ώστε να διορθώσουν κάτι τέτοιο. Επί 8 χρόνια δεν το έκαναν, ούτε και πρόκειται να το κάνουν.
Του Ευθύμη Μαραμή
Η Ελλάδα έφτασε στο χάος εξαιτίας των υπέρογκων κρατικών δαπανών. Πολιτικοί όπως η Μέρκελ ενεπλάκησαν στο θέμα μόνο για να διασώσουν τις εγχώριες τράπεζες τους οι οποίες δάνεισαν αυτά τα αδιανόητα ποσά στις Ελληνικές κυβερνήσεις. Όλες τις εσφαλμένες πολιτικές της Ευρωζώνης επί της αρχής της τις αναλύσαμε στο άρθρο: Η Ελληνική τραγωδία και η αποτυχία του ευρώ. Αλλά, ίσως το πιο αξιόλογο γεγονός σήμερα, αποτελεί το ότι η «λιτότητα» δεν λειτούργησε στην Ελλάδα. Αυτό συνέβη καθώς λιτότητα επεβλήθη μόνο στον ιδιωτικό τομέα, ο οποίος έχει εξ αρχής των μνημονίων στραγγαλιστεί από γιγαντιαίες φορολογικές αυξήσεις.
Η τρόικα (θεσμοί) επέβαλαν, επιβράβευσαν (μέσω των αξιολογήσεων) και συνεχίζουν να το κάνουν, ένα λανθασμένο είδος φορολογικών μεταρρυθμίσεων. Αυτό που συνέβη κυρίως είναι ότι οι Έλληνες πολιτικοί αύξησαν δραματικά το φορολογικό βάρος σε ένα ήδη υπερφορτωμένο έθνος.
Φορομπηχτικό όργιο
Η βάση δημοσιονομικών δεδομένων του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) αναφέρει χαρακτηριστικά αυτή την πικρή αλήθεια. Στις παραμονές της κρίσης, οι κρατικές δαπάνες στην Ελλάδα βρισκόταν ήδη στο βαρύ 55% του ΑΕΠ. Το 2015 οι δαπάνες αποσπούσαν ακόμα το 55,0% της οικονομικής παραγωγής. Σήμερα, οι δαπάνες βρίσκονται στο 48% του ΑΕΠ, όμως καλύπτονται μέσω άγριας αύξησης της φορολογίας. Κάθε φόρος στην Ελλάδα αυξήθηκε δραματικά, συμπεριλαμβανομένων των φόρων εισοδήματος φυσικών προσώπων, των φόρων εισοδήματος των επιχειρήσεων, των φόρων προστιθέμενης αξίας, των φόρων ιδιοκτησίας, ενώ αυξήθηκαν και οι ασφαλιστικές εισφορές. Όμως, η ευρηματικότητα των κρατικών ληστοσυμμοριτών δεν σταμάτησε μόνο στις αυξήσεις, καθώς επίσης επιβλήθηκαν και νέοι φόροι έμμεσοι η άμεσοι.
Αυτό που συμβαίνει είναι μια φορολογική γενοκτονία των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα, των παραγωγών και των ιδιοκτητών. Τι συνέβη όμως με τις δαπάνες; Υπήρξαν «άγριες» και «δραστικές» περικοπές του προϋπολογισμού; Υπήρξαν κάποιες περικοπές, αλλά ασήμαντες, καθώς το βάρος των κρατικών δαπανών εξακολουθεί να αποτελεί ένα δυσβάστακτο φορτίο για την Ελληνική οικονομία. Οι δαπάνες βρισκόταν στο 54,1% του ΑΕΠ το 2009 και τώρα η κυβέρνηση καταναλώνει το 48,6% της οικονομικής παραγωγής. Στην Ελλάδα το 2017, εφαρμοζόταν ο τέταρτος υψηλότερος συντελεστής φορολόγησης φυσικών προσώπων ανάμεσα στις χώρες του ΟΟΣΑ καθώς έφτασε στο 55% μαζί με την ειδική εισφορά αλληλεγγύης. Σε υψηλότερη θέση είναι μόνο η Σουηδία με τον συντελεστή να διαμορφώνεται στο 57,1%, η Δανία με 55,8% και η Πορτογαλία με 56,2%.
Καταστροφικές για την ανάπτυξη και την ευημερία οι κρατικές δαπάνες
Το ύψος των κυβερνητικών δαπανών δεν θα ήταν ανεκτό ακόμα και εάν η οικονομία ήταν ισχυρότερη. Με άλλα λόγια, η απόδοση της οικονομίας της Ελλάδας δεν θα ήταν τόσο θλιβερή εάν το ΑΕΠ αυξανόταν, όμως αυτό δεν πρέπει να συμβεί με αύξηση των κρατικών δαπανών.
Δείτε σχετικά: Οι κρατικές δαπάνες ευθύνονται για την καταστροφή της Ελληνικής οικονομίας
Οι συμβατικοί οικονομολόγοι, εκλαμβάνουν κάθε αύξηση του ΑΕΠ ως πανάκεια. Όμως, όπως μας έχει διδάξει η Αυστριακή σχολή, η αύξηση του ΑΕΠ με κρατικές δαπάνες η νομισματική επέκταση, θα οδηγήσει σε πρόσκαιρη και επίπλαστη ευμάρεια και ακολούθως, αναπόφευκτα, σε ύφεση. Ο υγιής, αλλά και βιώσιμος τρόπος ανάπτυξης της οικονομίας, θα επέλθει μόνον με μείωση των κρατικών δαπανών, μείωση της φορολογίας και αύξηση, ως εκ τούτων, της παραγωγικότητας, των επενδύσεων και των θέσεων απασχόλησης. Εξάλλου, σήμερα βρισκόμαστε σε αυτή την δύσκολη θέση, ακριβώς λόγω προηγούμενων υπέρογκων κυβερνητικών δαπανών.
Οι φορολογικές αυξήσεις είναι εντελώς λανθασμένες, εγκληματικές θα τολμούσαμε να πούμε. Δίνουν στους πολιτικούς την δικαιολογία να αποφύγουν τις περικοπές δαπανών που είναι τόσο απαραίτητες, εμποδίζοντας έτσι την ανάπτυξη, τις επενδύσεις και τη δημιουργία θέσεων εργασίας.
Απεικόνιση και στον δείκτη οικονομικής ελευθερίας
Όλα τα ανωτέρω επιβεβαιώνονται, κοιτώντας την απόδοση της Ελλάδας σύμφωνα με τους παγκόσμιους δείκτες Οικονομικής Ελευθερίας. Η συνολική βαθμολογία της Ελλάδας μειώθηκε ελαφρά από το 2009, αλλά η πραγματικότητα είναι ότι η δημοσιονομική βαθμολογία επιδεινώθηκε δραματικά, κατρακυλώντας από το 5,61 στο 4,66 σε κλίμακα 0-10. Με άλλα λόγια, σε μια χρονική περίοδο κατά την οποία οι Ελληνικές κυβερνήσεις έπρεπε να να καταστούν δημοσιονομικά πιο υπεύθυνες, οι πολιτικοί κάθε κυβέρνησης συμμετείχαν σε ένα όργιο φορολογικών αυξήσεων και η Ελλάδα μετέβη από μια αποτυχημένη βαθμολογία δημοσιονομικής πολιτικής και δαπανών, σε μία βαθμολογία απόλυτης αποτυχίας.
Δείτε σχετικά: Φόροι και κρατικές δαπάνες – τα πεταμένα χρήματα των Ελλήνων
Ακολουθεί σχετικό γράφημα από την ιστοσελίδα της EFW . Παρατηρήστε πως η πτώση είναι διαρκής, ακόμα και μετά την επιβολή των μνημονίων, τα οποία δήθεν θα έθεταν φρένο στις τυχοδιωκτικές σπατάλες των Ελλήνων πολιτικών.
Πρόκειται για μια εντυπωσιακή αποτυχία. Οι «θεσμοί» θα έπρεπε να πιέζουν τους Έλληνες πολιτικούς, ώστε η δημοσιονομική βαθμολογία του Ελληνικού κράτους να ανέλθει τουλάχιστον στο 7 στην κλίμακα του 10, αν όχι 8 στα 10. Αντίθετα, οι «θεσμοί» επιβραβεύουν το όργιο φορολογίας μέσω δημοσίων επαίνων και διαρκών θετικών αξιολογήσεων, καθώς η δημοσιονομική βαθμολογία κινείται προς τη λάθος κατεύθυνση, ακριβώς λόγω των αυξήσεων των φόρων.
Δείτε σχετικά: Ο κόσμος ανάποδα – Προηγούνται της παραγωγής οι δαπάνες;
Θα μας επιτρέψετε συνεπώς, να μην συμμετάσχουμε στο δημοφιλές αφήγημα που θέλει τα μνημόνια να «μην εφαρμόζονται σωστά». Αν δεν εφαρμόζονται σωστά τα μνημόνια, οι «θεσμοί» έχουν στη διάθεση τους κάθε δικλείδα ασφαλείας ώστε να διορθώσουν κάτι τέτοιο. Επί 8 χρόνια δεν το έκαναν, ούτε και πρόκειται να το κάνουν. Οι Βρυξέλλες είναι κατειλημμένες από φορομπήχτες σοσιαλιστές, όμοιους με τους Έλληνες συναδέλφους τους, οι οποίοι και επιβάλουν την ατζέντα τους στην Ευρωπαϊκή πολιτική.
***
