Ένα νομισματοκοπείο παράγει τεράστιους πειρασμούς: έχοντας τη δυνατότητα να αγοράσει ψήφους ή να εκπληρώσει πολιτικά όνειρα, για παράδειγμα. Χρησιμοποιώντας το νομισματοκοπείο, η αναδιανομή ευνοεί την κυβέρνηση και όσους παραλαμβάνουν πρώτοι το νέο χρήμα εις βάρος των υπολοίπων.
Του Philipp Bagus- Απόσπασμα από το βιβλίο: Η τραγωδία του ευρώ
Το μονοπώλιο χρήματος της ΕΚΤ
Αν θέλατε να αγοράσετε μία BMW, θα δημιουργούσατε καινούρια χρήματα. Μετά θα έπρεπε να κάνετε καλύτερη προσφορά από αυτόν που θα αγόραζε το αυτοκίνητο αν δεν είχατε παράγει πρόσθετο χρήμα. Οι τιμές ανεβαίνουν. Τώρα εσείς αγοράζετε την BMW και ο άλλος όχι. Ο έμπορος μπορεί τώρα να χρησιμοποιήσει τα πρόσθετα χρήματα για να αγοράσει ένα παλτό στη γυναίκα του, ανεβάζοντας τις τιμές των παλτών. Το εισόδημα του παραγωγού παλτών είναι υψηλότερο και ξεκινά να ξοδεύει.
Σταδιακά, τα νέα χρήματα επεκτείνονται μέσα στην οικονομία, ανεβάζοντας τις τιμές και αλλάζοντας τη ροή των αγαθών και υπηρεσιών προς τους πρώτους λήπτες του νέου χρήματος. Παρόλο που ο πειρασμός της χρήσης αυτής της δύναμης του νομισματοκοπείου είναι θεωρητικά ακατανίκητος, πρέπει να προσέχετε μην το παρακάνετε — για διάφορους λόγους. Οι άνθρωποι μπορεί να αρχίσουν να αντιστέκονται και να προσπαθήσουν να καταστρέψουν τη δύναμή σας. Όταν δουν πως εσείς απλώς τυπώνετε χρήμα και γινόσαστε πλουσιότερος καθώς αυτοί γίνονται φτωχότεροι, μπορεί να εξεγερθούν.
Σύστημα προπαγάνδας και παραπληροφόρησης
Οι άνθρωποι μπορεί πραγματικά να αρχίσουν να σας συμπαθούν και να υποστηρίζουν ότι χωρίς εσάς, το οικονομικό σύστημα θα καταρρεύσει. Συγκεντρωθείτε στην επιχειρηματολογία σας σε κάποια σημαντική συνέπεια της δημιουργίας χρήματος, και όχι στη δημιουργία χρήματος καθεαυτού: πείτε πως ελέγχετε τα επιτόκια για το όφελος της κοινωνίας. Με άλλα λόγια, δώστε έμφαση στην επίδραση των πολιτικών σας (αλλαγές των επιτοκίων, για παράδειγμα) και όχι στο τι κάνετε για να καθορίσετε τα επιτόκια (παραγωγή χρήματος). Υποστηρίξτε ότι μειώνετε τα επιτόκια για να γίνουν εφικτές οι περισσότερες επενδύσεις και η αύξηση της απασχόλησης. Χρησιμοποιείστε αλληγορία: η παραγωγή χρήματος είναι το απαραίτητο λιπαντικό για την ομαλή λειτουργία της οικονομίας.
Αναπτύξτε θεωρίες που να υποστηρίζουν το σύστημά σας. Προσλάβετε οικονομολόγους για να σας υποστηρίξουν και να αναπτύξουν τις αντίστοιχες οικονομικές θεωρίες, ακόμα και αν οι υπερβολές τους (πτήσεις, αυτοκίνητα και πάρτι) σας κοστίσουν λίγα ακόμη (καινούρια) δολάρια (ή ευρώ). Ένα από τα πράγματα που μπορείτε να ισχυρισθείτε είναι ότι αυτό που κάνετε είναι απαραίτητο για να αποτραπεί η καταστροφή της πτώσης των τιμών. Ακόμη ένα είναι ότι το τραπεζικό σύστημα χρειάζεται νέα χρήματα αλλιώς θα καταρρεύσει με αποκαλυπτικές συνέπειες. Θα έχετε επιτύχει το σκοπό σας όταν τα θύματα και οι χαμένοι του συστήματος θα αρχίσουν πραγματικά να σκέφτονται πως κάνετε κάτι καλό για αυτούς δημιουργώντας χρήμα.
Τα όρια της απάτης του πολιτικού χρήματος
Τώρα θα πρέπει να είσαστε προσεκτικοί έτσι ώστε να μην διαταράξετε επικίνδυνα την οικονομία με την παραγωγή χρήματος. Δε θέλετε υπερβολικό χάος. Θα θέλετε ακόμη να μπορείτε να αγοράσετε μια BMW και να απολαύσετε κάποια τεχνολογική πρόοδο. Αν οι άνθρωποι σταματήσουν να αποταμιεύουν και να επενδύουν λόγω του πληθωρισμού, η παραγωγή αυτοκινήτων δε θα συνεχιστεί.
Αν η αβεβαιότητα αυξηθεί πολύ, θα πρέπει να παραιτηθείτε πολλών πλεονεκτημάτων. Αν τα καινούρια χρήματα προκαλέσουν πάρα πολλές διαταραχές και στρεβλώσεις με τη μορφή των επιχειρηματικών κύκλων, η παραγωγικότητα θα εμποδιστεί, και αυτό μπορεί να μην είναι στο συμφέρον σας. Σίγουρα δε θέλετε ούτε υπερπληθωρισμό αλλά ούτε μια κατάρρευση του οικονομικού συστήματος. Πλέον κανείς δε θα θέλει τα φρεσκοτυπωμένα χρήματά σας. Η δύναμή σας θα έχει χαθεί.
Όπως αναφέρθηκε πριν, είναι επίσης στο συμφέρον σας να καλύπτετε τα ίχνη σας. Αυτό μπορεί να γίνει με την τοποθέτηση ενός πολύπλοκου οικονομικού συστήματος που είναι δύσκολο να γίνει κατανοητό. Μπορεί να δώσετε προνόμια σε μερικούς με αντάλλαγμα την αιώνια φιλία τους και τη βοήθειά τους. Το προνόμιο συνίσταται στο να τους επιτραπεί να συμμετάσχουν στο μονοπώλιο σας, δίνοντάς τους κάποιο περιθώριο να επιχειρήσουν. Αυτά τα άτομα, μπορούμε να τα αποκαλέσουμε τραπεζίτες κλασματικών αποθεμάτων, δε μπορούν να τυπώσουν χρήματα οι ίδιοι, άλλα αν κρατούν χρηματικά αποθέματα μαζί σας, θα τους επιτρέπετε να παράγουν υποκατάστατα — καταθέσεις όψεως, για παράδειγμα πάνω σε αυτά τα αποθέματα.
Και εγένετο χρήμα
Δείτε σχετικά: Σύστημα κλασματικών αποθεματικών – σχεδιασμός οικονομικού χάους
Κεντρικές Τράπεζες, Εμπορικές Τράπεζες, Κυβέρνηση
Στην πραγματικότητα, όταν βάζουμε στην άκρη όλους τους ελιγμούς και τις περιπλοκές που αποσπούν την προσοχή μας, γίνεται πιο εύκολο να δούμε τον ιδιοκτήτη του νομισματοκοπείου, (το κράτος) και το τραπεζικό σύστημα ως την ίδια οργάνωση. Η μέθοδος franchise του τραπεζικού συστήματος κλασματικών αποθεματικών ενισχύει τη δύναμη της δημιουργίας χρήματος. Από φρεσκοτυπωμένα χαρτονομίσματα των 100.000 ευρώ, το σύστημα φτιάχνει 1.000.000 ευρώ. Με την αγορά των κρατικών ομολόγων, οι τιμές τους ανεβαίνουν και οι αποδόσεις πέφτουν. Το κράτος απολαμβάνει χαμηλότερα επιτόκια. Οι διασυνδέσεις μεταξύ κεντρικών τραπεζιτών, τραπεζιτών, και κράτους δεν είναι επιφανειακές. Αποτελούν μια επίλεκτη ελίτ που συνεργάζεται στενά. Οι τραπεζίτες και οι πολιτικοί σπανίως επικρίνουν ο ένας τον άλλον. Συχνά δειπνούν και συζητάνε μαζί.
Το κράτος δημιουργεί το δικό του νομισματοκοπείο (κεντρική τράπεζα). Η κεντρική τράπεζα αγοράζει, σε μεγάλο βαθμό, κυβερνητικά ομόλογα, χρηματοδοτώντας τα κράτη. Το κράτος πληρώνει τόκους πάνω σε αυτά τα ομόλογα, οι οποίοι αυξάνουν τα κέρδη της κεντρικής τράπεζας. Αυτά τα κέρδη της κεντρικής τράπεζας μετά μεταφέρονται στην κυβέρνηση. Όταν τα ομόλογα λήγουν, η κυβέρνηση δε χρειάζεται να πληρώσει ούτε το αρχικό ποσό, επειδή η κεντρική τράπεζα αγοράζει ένα νέο ομόλογο που εξυπηρετεί την πληρωμή του παλιού – το χρέος ανακυκλώνεται. Σε χαμηλότερο underdog επίπεδο, παρατηρούμε το σύστημα franchise σε δράση. Οι εμπορικές τράπεζες έχουν το προνόμιο να δημιουργούν χρήματα από το πουθενά (ασχέτως αποθεματικών καταθέσεων των πελατών) και να κερδίζουν από τους τόκους. Οι εμπορικές τράπεζες επίσης αγοράζουν κυβερνητικά ομόλογα, ή τα χρησιμοποιούν ως εγγύηση για να λάβουν δάνεια από την κεντρική τράπεζα.
Οι εμπορικές τράπεζες δεν χρηματοδοτούν μόνο την κυβέρνηση με τα νέα χρήματα – ένα πολύ σημαντικό μέρος των δραστηριοτήτων τους είναι να δίνουν δάνεια σε καταναλωτές και επιχειρηματίες. Παρόλα αυτά, το εμπορικό τραπεζικό σύστημα ποτέ δεν προδίδει την κυβέρνηση και χρηματοδοτεί τα χρέη της. Επιβραβεύεται από την κεντρική τράπεζα που αγοράζει τα κυβερνητικά ομόλογα απευθείας από το εμπορικό τραπεζικό σύστημα, ή τα δέχεται ως εγγύηση για νέα δάνεια στο εμπορικό τραπεζικό σύστημα. Στο τέλος της ημέρας, το σύστημα είναι απλό. Ένα νομισματοκοπείο παράγει τεράστιους πειρασμούς: έχοντας τη δυνατότητα να αγοράσει ψήφους ή να εκπληρώσει πολιτικά όνειρα, για παράδειγμα. Χρησιμοποιώντας το νομισματοκοπείο, η αναδιανομή ευνοεί την κυβέρνηση και τους πρώτους λήπτες του νέου χρήματος εις βάρος των υπολοίπων.
Το καθεστώς αυτό είναι προνοητικά καλυμμένο με πέπλο ασάφειας από την κυβέρνηση, διαχωρίζοντας θεσμικά τη ροή του χρήματος. Η κεντρική τράπεζα ονομάζεται «ανεξάρτητη» αλλά αγοράζει κυβερνητικά ομόλογα και μεταφέρει τα κέρδη πίσω στην κυβέρνηση. Οι εμπορικές τράπεζες, σε ένα σύστημα franchise, συμμετέχουν στα πλεονεκτήματα της παραγωγής χρήματος και με τη σειρά τους βοηθούν στη χρηματοδότηση της κυβέρνησης. Ενώ οι διασυνδέσεις είναι πολύπλοκες, το σύστημα καταλήγει σε τίποτε λιγότερο από ένα ολιγαρχικό οργανισμό που έχει νομισματοκοπείο και το χρησιμοποιεί προς όφελός του.
***
Ο Philip Bagus, γνήσιος οικονομολόγος της αυστριακής σχολής οικονομικής σκέψης και καθηγητής οικονομικών στο Universidad Rey Juan Carlos στη Μαδρίτη, είναι ένας νέος μελετητής με μεγάλη επιρροή, έχοντας προβλέψει όλα τα προβλήματα σχετικά με το ευρώ και έχοντας πείσει πολλούς οικονομολόγους στην ηπειρωτική Ευρώπη ότι αυτό το νόμισμα δεν είναι καλύτερο από οποιοδήποτε fiat πολιτικό νόμισμα. Κατά κάποιους τρόπους, είναι πολύ χειρότερο, επειδή έχει θέσει σε λειτουργία ένα καρτέλ διαχείρισης μεταξύ των ευρωπαϊκών νομισματικών καθεστώτων και δημιούργησε έτσι έναν τρομερό ηθικό κίνδυνο.
