Η πολιτικά δικτυωμένη σοσιαλιστική ελίτ, κάνει ζωή χαρισάμενη, διασκεδάζοντας σε μέρη όπως το Caracas Country Club, όπου μόνο το ποσό συνδρομής είναι σχεδόν 500 φορές υψηλότερο από το μέσο ετήσιο μισθό ενός εργαζόμενου της μεσαίας τάξης.
Του Thomas J. DiLorenzo
Απόδοση: Ευθύμης Μαραμής
Εισαγωγή
Ένα χαρακτηριστικό που διακρίνει τον σοσιαλισμό σε όλες τις μορφές του, σε όλες τις γεωγραφικές περιοχές και ανά πάσα στιγμή στον χρόνο, είναι η σχετικά ολιγαρχική πολιτική ελίτ (και οι διαπλεκόμενοι «ιδιωτικοί» φορείς ), που ζουν πλουσιοπάροχα, λεηλατώντας τον πληθυσμό, καταστρέφοντας την οικονομία, επιβάλλοντας καθεστώς ισότιμης φτώχειας και δυστυχίας στον ευρύ πληθυσμό και μετατρέποντας σχεδόν τους πάντες σε εξαρτημένα από το κράτος υποκείμενα για την επιβίωση τους.
Ο Ιωσήφ Στάλιν ήταν ο πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο κατά τη διάρκεια της εποχής του, όχι ο Rockefeller, ο Morgan ή οποιοσδήποτε άλλος, δεδομένου πως ήταν de facto ο «ιδιοκτήτης» ολόκληρης της Σοβιετικής Ένωσης. Αφρικανοί και Λατινοαμερικανοί ληστοσυμμορίτες σοσιαλιστές στην «μεταποικιακή εποχή» έγιναν διαβόητοι εκατομμυριούχοι ή δισεκατομμυριούχοι, διαθέτοντας αμύθητα ποσά σε ελβετικούς τραπεζικούς λογαριασμούς, ενώ ο λαός λιμοκτονούσε και ζητούσε ελεημοσύνη.
Η Βενεζουέλα αποτελεί το τελευταίο θύμα του σοσιαλισμού
Η τελευταία αποτύπωση της αηδιαστικής και ανήθικης διαφθοράς του σοσιαλισμού, βρίσκεται στη Βενεζουέλα, μια χώρα που υπήρξε για πολύ μεγάλο διάστημα το λαμπρό παράδειγμα των σοσιαλιστών ανά τον κόσμο. Σύμφωνα με άρθρο της Daily Mail το οποίο συντάχθηκε από τον Jake Wallis Simons, «οι υπερ-πλούσιοι σοσιαλιστές καταναλώνουν μπουκάλια σαμπάνιας σε λέσχες της Βενεζουέλας, ενώ οι μητέρες της μεσαίας τάξης στερούνται ακόμα και το φαγητό, ζώντας σε συνθήκες άθλιας φτώχειας… ακόμα και τα σκυλιά λιμοκτονούν».
-
Δείτε σχετικά: Η κατάσταση στη Βενεζουέλα δικαιώνει τον F. A. Hayek
Ο σοσιαλισμός της Βενεζουέλας, γνωστός ως «Chavismo», από το όνομα του πλούσιου σοσιαλιστή Hugo Chavez, έχει στην πραγματικότητα καταστρέψει την οικονομία της χώρας. Χάρη στους ελέγχους τιμών που επιβάλλει η κυβέρνηση και οι οποίες διατηρούν τις τιμές χαμηλότερες από το κόστος, τα σούπερ μάρκετ είναι άδεια, οι ελλείψεις στα πάντα είναι ο κανόνας ενώ σε πολλές περιπτώσεις βασικά αγαθά απουσιάζουν εντελώς από την αγορά. Την ίδια στιγμή, η μεσαία τάξη κυριολεκτικά «συνωστίζεται σε στοίβες σκουπιδιών για να προλάβει να περισυλλέξει λαχανόφυλλα…» σύμφωνα με το άρθρο της Daily Mail , το οποίο περιλαμβάνει δεκάδες φωτογραφίες που απεικονίζουν αυτές τις θλιβερές σκηνές. Μεταξύ των πιο άθλιων εικόνων, συγκαταλέγονται κάποιες σκελετωμένων σκύλων και άλλων ζώων στον σοσιαλιστικό «παράδεισο».
Υπερπληθωρισμός, μαύρη αγορά και διαφθορά
Οι κρατικοποιήσεις, οι έλεγχοι των τιμών και οι ασφυκτικοί κυβερνητικοί κανονισμοί έχουν καταστρέψει σε τέτοιο βαθμό τα απομεινάρια του καπιταλισμού, που τα νοσοκομεία δεν μπορούν να πληρώσουν για χαρτί υγείας, πόσο μάλλον για φάρμακα. Οι άνθρωποι περιμένουν στις ουρές για δέκα με δώδεκα ώρες την ημέρα, όπως παλιά στη σοβιετική ένωση, ελπίζοντας να αγοράσουν κάτι – οτιδήποτε – που πωλείται, με την ελπίδα να το ανταλλάξουν με πράγματα που χρειάζονται πραγματικά. Επικρατεί έντονος υπερπληθωρισμός καθώς η κυβέρνηση εκτυπώνει χρήμα σαν τρελή, στην προσπάθεια της να συνεχίσει να πληρώνει τις σοσιαλιστικές φαντασιώσεις της. Η εγκληματικότητα στη Βενεζουέλα είναι η υψηλότερη στον πλανήτη. Μια γυναίκα της μεσαίας τάξης αναφέρει στο άρθρο πως «η κληρονομιά του chavez είναι άνθρωποι σαν εμένα που ψάχνουν φαγητό στα σκουπίδια».
Οι μαύρες αγορές είναι διάχυτες, όπως ακριβώς συνέβαινε και στην ΕΣΣΔ, αλλά μόνο οι πλούσιοι επωφελούνται από αυτή την κατάσταση, καθώς μόνο αυτοί μπορούν να αντέξουν οικονομικά τις αστρονομικά υψηλότερες τιμές της μαύρης αγοράς. Η πολιτικά δικτυωμένη σοσιαλιστική ελίτ, κάνει ζωή χαρισάμενη, διασκεδάζοντας σε μέρη όπως το Caracas Country Club, όπου μόνο το ποσό συνδρομής είναι σχεδόν 500 φορές υψηλότερο από το μέσο ετήσιο μισθό ενός εργαζόμενου της μεσαίας τάξης. Το άρθρο της Daily Mail περιέχει φωτογραφίες από «πλούσια πάρτι και τραπέζια γεμάτα με γκουρμέ φαγητό.» Ένας πλούσιος διαπλεκόμενος με το καθεστώς αναφέρει: «Πρέπει να σταματήσουμε να απολαμβάνουμε τη ζωή μας επειδή καίγεται η χώρα;» Φυσικά όχι.
«Αυτοί οι πλούσιοι είναι κλέφτες», λέει η γυναίκα που αναφέρεται στη Daily Mail. «Είναι διαπλεκόμενοι με την κυβέρνηση και έκλεψαν τα χρήματα της χώρας. … Είχαμε μια σοσιαλιστική επανάσταση και αυτά είναι τα αποτελέσματα.» Ένα άλλο εξαθλιωμένο θύμα του σοσιαλισμού αναφέρει: «Αισθάνομαι εξαπατημένος. Το σοσιαλιστικό μας όνειρό καταρρέει.»
Σύνοψη και συμπέρασμα
Εν τω μεταξύ, σύμφωνα με δημοσκόπηση, το 46% των αμερικανικών «millennials» λένε ότι θα ψήφιζαν υπέρ κάποιου σοσιαλιστή για την προεδρία, ο οποίος πιστεύουν ότι θα τερματίσει την πολιτική διαπλοκή και θα αναδιανείμει τον πλούτο των πολιτικά διαπλεκόμενων σε αυτούς . Αυτό, φυσικά, είναι απόλυτη ανοησία και έκφραση ακραίας άγνοιας. Όπως εξήγησε ο FA Hayek στο κλασικό του βιβλίο, ο δρόμος προς τη δουλεία, η πραγματικότητα είναι ότι υπό το σοσιαλισμό, «η μόνη δύναμη που αξίζει να έχεις είναι η πολιτική δύναμη.» Είναι ο καπιταλισμός, η ιδιωτική ιδιοκτησία και οι αγορές που παρέχουν τη μεγαλύτερη προοπτική για οικονομικές ευκαιρίες, με βάση την αξία, τη σκληρή δουλειά, την αποταμίευση, την επιχειρηματικότητα και την ατομική πρωτοβουλία. Τα κρατικά σχολεία διδάσκουν προφανώς ακριβώς το αντίθετο στα παιδιά αυτούς τους καιρούς.
***
- Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στην ιστοσελίδα του Ινστιτούτου Ludwig von Mises με τίτλο: Socialism’s One-Percenters
