Το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ αποκρύπτει το γεγονός ότι αντί της ανθρώπινης προόδου, στην πραγματικότητα, η φτώχεια και η καταστολή αποτελούν το δυστοπικό μέλλον της ανθρωπότητας.
Του Antony P. Mueller
Απόδοση στα Ελληνικά: Νίκος Μαρής
Εάν κάποιος εκλάβει τις δημοσιεύσεις του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ (WEF) ως ένδειξη για το πώς η «Τέταρτη Βιομηχανική Επανάσταση» θα αλλάξει την κοινωνία, ο κόσμος μας αντιμετωπίζει μια ολομέτωπη επίθεση κατά της ατομικής ελευθερίας και της ιδιωτικής ιδιοκτησίας. Ένα νέο είδος κολεκτιβισμού ετοιμάζεται να αναδυθεί. Όπως και ο κομμουνισμός του παρελθόντος, αυτό το νέο μεγαλεπήβολο σχέδιο απευθύνεται στο κοινό με τη διαβεβαίωση της τεχνολογικής προόδου και της κοινωνικής ένταξης. Επιπλέον, η οικολογική βιωσιμότητα και η υπόσχεση για μακροζωία ή ακόμα και αθανασία, χρησιμοποιούνται για να δελεάσουν το κοινό. Στην πραγματικότητα, ωστόσο, αυτές οι υποσχέσεις είναι βαθιά δυστοπικές.
Η τέταρτη βιομηχανική επανάσταση
Σύμφωνα με τον Klaus Schwab, τον ιδρυτή και τον τρέχοντα εκτελεστικό πρόεδρο του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ WEF, η «Τέταρτη Βιομηχανική Επανάσταση» (2016) αντιπροσωπεύει ένα νέο στάδιο των αποδιοργανωτικών τεχνολογικών εξελίξεων που ξεκίνησαν προς το τέλος του δέκατου όγδοου αιώνα με την κλωστοϋφαντουργία και τη ενέργεια του ατμού. Η Δεύτερη Βιομηχανική Επανάσταση πραγματοποιήθηκε τις δεκαετίες πριν και μετά το 1900. Δημιούργησε μια πληθώρα νέων καταναλωτικών αγαθών και τεχνολογιών παραγωγής που επέτρεψαν τη μαζική παραγωγή. Η τρίτη Βιομηχανική Επανάσταση ξεκίνησε γύρω στο 1950 με τις καινοτομίες στις ψηφιακές τεχνολογίες. Τώρα, σύμφωνα με τον Klaus Schwab, η τέταρτη βιομηχανική επανάσταση σημαίνει ότι ο κόσμος κινείται προς έναν «πραγματικό οικουμενικό πολιτισμό».
Η τέταρτη Βιομηχανική Επανάσταση παρέχει τη δυνατότητα «να ρομποτοποιήσει την ανθρωπότητα και να θέσει έτσι σε κίνδυνο τις παραδοσιακές μας πηγές νοήματος – την εργασία, την κοινότητα, την οικογένεια, την ταυτότητα». Ο Schwab προβλέπει ότι η τέταρτη βιομηχανική επανάσταση θα «εξυψώσει την ανθρωπότητα σε μια νέα συλλογική και ηθική συνείδηση».
Η έννοια του μετα-ανθρώπου (transhumanism) είναι ένα κομμάτι του μετασχηματισμού που συνοδεύει την τέταρτη βιομηχανική επανάσταση, καθώς η τεχνητή νοημοσύνη (AI) θα ξεπεράσει ακόμη και τις καλύτερες ανθρώπινες επιδόσεις, σε συγκεκριμένες εργασίες. Οι νέες τεχνολογίες «δεν θα σταματήσουν να γίνονται μέρος του φυσικού κόσμου γύρω μας – θα γίνουν μέρος του εαυτού μας» διακηρύσσει ο Schwab.
Στο πρόλογο του τελευταίου βιβλίου του Schwab, το Shaping the Future of the Fourth Industrial Revolution ( 2018 ), ο Διευθύνων Σύμβουλος της Microsoft, Satya Nadella, δηλώνει ότι η εξέλιξη των νέων τεχνολογιών «είναι απόλυτα εντός των δυνατοτήτων μας». Η Microsoft και οι άλλες εταιρείες υψηλής τεχνολογίας «ποντάρουν στη σύγκλιση πολλών σημαντικών αλλαγών της τεχνολογίας – τη μικτή πραγματικότητα, την τεχνητή νοημοσύνη και τον κβαντικό υπολογισμό».
Ο Satya Nadella ενημερώνει τους αναγνώστες ότι η Microsoft, η Amazon, η Google, το Facebook και η IBM θα συνεργαστούν σε μια σύμπραξη τεχνητής νοημοσύνης (AI) που θα εργαστεί για την ανάπτυξη και τη δοκιμή της τεχνολογίας σε τομείς όπως «αυτοκίνητα και υγειονομική περίθαλψη, συνεργασία ανθρώπινης και τεχνητής νοημοσύνης, οικονομικός εκτοπισμός, και το πώς η AI μπορεί να χρησιμοποιηθεί για το κοινωνικό καλό.»
Ένας ολόπλευρος μετασχηματισμός
Στην εισαγωγή του τελευταίου του βιβλίου, ο Klaus Schwab προβλέπει ότι η τέταρτη βιομηχανική επανάσταση θα «αναβαθμίσει τους υπάρχοντες τρόπους ανίχνευσης, υπολογισμού, οργάνωσης, δράσης και αποτελεσματικότητας». Δηλώνει ότι «οι αρνητικές εξωτερικότητες» της σημερινής παγκόσμιας οικονομίας βλάπτουν «το φυσικό περιβάλλον και τους ευάλωτους πληθυσμούς».
Οι αλλαγές που έρχονται με τις νέες τεχνολογίες θα είναι εκτεταμένες και θα ανατρέψουν «τον τρόπο παραγωγής και μεταφοράς αγαθών και υπηρεσιών». Η επανάσταση αυτή θα αλλάξει δραστικά το πώς «επικοινωνούμε, τον τρόπο που συνεργαζόμαστε και τον τρόπο που βιώνουμε τον κόσμο γύρω μας». Η αλλαγή θα είναι τόσο βαθιά, που οι εξελίξεις στη νευροτεχνολογία και τη βιοτεχνολογία «μας αναγκάζουν να αναρωτηθούμε τι σημαίνει να είμαστε άνθρωποι.»
Όπως και ο πρόλογος του Satya Nadella, το κείμενο του Schwab επαναλαμβάνει πολλές φορές τον ισχυρισμό ότι η «εξέλιξη της τέταρτης βιομηχανικής επανάστασης» είναι «εντελώς εντός των δυνατοτήτων μας» όταν «εμείς» θα χρησιμοποιήσουμε το «παράθυρο ευκαιρίας» και θα κινηθούμε προς την «ενδυνάμωση» μας. Το «εμείς» για το οποίο μιλούν και οι δύο συγγραφείς είναι η παγκόσμια τεχνοκρατική ελίτ που απαιτεί τον κεντρικό έλεγχο και τον κρατικό παρεμβατισμό (τα ονομάζουν «η διαμόρφωση του μέλλοντος») σε ένα νέο σύστημα που θα χαρακτηρίζεται από τη στενή συνεργασία μεταξύ επιχειρήσεων και κυβέρνησης ή, πιο συγκεκριμένα, μεταξύ εταιρειών υψηλής τεχνολογίας και μιας χούφτας κρίσιμων κρατών.
Η ιστοσελίδα του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ για την «Μεγάλη Επανεκκίνηση» (Great Reset) δηλώνει ότι «η κρίση του Covid-19» παρουσιάζει «ένα μοναδικό παράθυρο ευκαιρίας για να σχεδιάσουμε την ανάκαμψη». Στο παρόν «ιστορικό σταυροδρόμι», οι παγκόσμιοι ηγέτες πρέπει να αντιμετωπίσουν «τις ανακολουθίες, τις ανεπάρκειες και τις αντιφάσεις», από την υγειονομική περίθαλψη και την εκπαίδευση, έως τη χρηματοδότηση και την ενέργεια. Το φόρουμ ορίζει την «αειφόρο ανάπτυξη» ως τον κεντρικό στόχο των δραστηριοτήτων της παγκόσμιας διαχείρισης.
-
Δείτε σχετικά: Από τις καραντίνες στη «μεγάλη επανεκκίνηση»
Το «Great Reset» απαιτεί την παγκόσμια συνεργασία για την επίτευξη στόχων όπως «η αξιοποίηση της τέταρτης βιομηχανικής επανάστασης», «η αποκατάσταση της υγείας του περιβάλλοντος», «ο επανασχεδιασμός των κοινωνικών συμβάσεων, των δεξιοτήτων και των θέσεων εργασίας» και «ο σχεδιασμός της οικονομικής ανάκαμψης». Όπως τέθηκε ως ζήτημα στις 20-23 Οκτωβρίου 2020, στο « Jobs Reset Summit », μια «πράσινη ανάκαμψη» από την κρίση του covid-19 υπόσχεται έναν «πράσινο ορίζοντα». Η σύνοδος κορυφής του WEF τον Ιανουάριο του 2021 θα αντιμετωπίσει συγκεκριμένα τους μετασχηματισμούς που θα έρθουν. Τα κύρια θέματα περιλαμβάνουν «τη σταθεροποίηση του κλίματος», «την αειφόρο ανάπτυξη», την οικονομία «μηδενικού αποτυπώματος άνθρακα» και τη γεωργική παραγωγή που θα μείωνε την κτηνοτροφία, ευθυγραμμισμένη με την παγκόσμια μείωση της κατανάλωσης κρέατος.
Η εναλλακτική λύση
Η άνοδος του βιοτικού επιπέδου μαζί με την αύξηση του παγκόσμιου πληθυσμού κατέστη δυνατή χάρη στη Βιομηχανική Επανάσταση. Εκείνοι που θέλουν να γκρεμίσουν την καπιταλιστική κοινωνία και οικονομία, πρέπει αναγκαστικά να επιλέξουν την πτώση του βιοτικού επιπέδου και τη μείωση του πληθυσμού. Οι υποστηρικτές των σχεδίων για τη δημιουργία μιας νέας παγκόσμιας τάξης με τη βοήθεια της ισχύος του κράτους, αρνούνται ότι ο ριζοσπαστικός καπιταλισμός θα μπορούσε να προσφέρει πολύ καλύτερα τα μέσα για να προχωρήσουμε σε έναν καλύτερο κόσμο, όπως άλλωστε συνέβη από την έναρξη της Πρώτης Βιομηχανικής Επανάστασης .
Αυτό που οδήγησε στις βιομηχανικές επαναστάσεις του παρελθόντος ήταν οι ελεύθερες αγορές και η ατομική επιλογή. Όπως εξηγεί ο Ludwig von Mises, ήταν η ιδεολογία του laissez-faire που επέφερε την Πρώτη Βιομηχανική Επανάσταση. Υπήρξε πρώτα μια πνευματική επανάσταση που έβαλε τέλος στην «κοινωνική τάξη στην οποία ένας συνεχώς αυξανόμενος αριθμός ανθρώπων ήταν καταδικασμένος στην ένδεια και την στέρηση» και όπου η κατασκευαστική δραστηριότητα «κάλυπτε σχεδόν αποκλειστικά τις ανάγκες των προνομιούχων» και που η «πληθυσμιακή τους αύξηση περιοριζόταν από την ποσότητα των πολυτελών αγαθών που μπορούσαν να αγοράσουν τα πλουσιότερα στρώματα του πληθυσμού».
Η ιδεολογία του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ είναι εκείνη της προ-βιομηχανικής εποχής. Ενώ ο ιστότοπος του Φόρουμ ( WEF ) είναι γεμάτος με όρους όπως «εξουσία», «οργάνωση» και ελεγχόμενη «βιώσιμη ανάπτυξη», οι έννοιες «ελευθερία», «αυθόρμητος συντονισμός της αγοράς» και «ατομική επιλογή» απουσιάζουν εμφατικά. Το φόρουμ αποκρύπτει το γεγονός ότι αντί της ανθρώπινης προόδου, στην πραγματικότητα, η φτώχεια και η καταστολή αποτελούν το δυστοπικό μέλλον της ανθρωπότητας. Η άρρητη συνέπεια της κρατικά σχεδιασμένης «οικολογικής οικονομίας» είναι η δραστική μείωση του παγκόσμιου πληθυσμού.
Με την κατάργηση των αγορών και την καταστολή της ατομικής επιλογής, που τα κολεκτιβιστικά σχέδια του WEF υποστηρίζουν, θα ερχόταν ένας νέος μεσαίωνας. Σε αντίθεση με όσα υποθέτουν οι κεντρικοί σχεδιαστές, η ίδια η τεχνολογική πρόοδος θα έπαυε να εξελίσσεται. Χωρίς την ανθρώπινη δημιουργικότητα που πηγάζει από τη νοοτροπία του φιλοσοφικού ατομικισμού, καμία οικονομική πρόοδος δεν υπήρξε ποτέ εφικτή.
Συμπέρασμα
Οι νέες τεχνολογίες που έρχονται με την τέταρτη Βιομηχανική Επανάσταση μπορούν να ωφελήσουν την ανθρωπότητα σε τεράστιο βαθμό. Το πρόβλημα δεν είναι οι τεχνολογίες καθεαυτές, αλλά το πώς χρησιμοποιούνται. Ένα δυστοπικό μέλλον μας περιμένει, εάν η διεθνής ελίτ του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ πετύχει τον στόχο της. Το αποτέλεσμα θα ήταν ένα τεχνοκρατικό, τρομοκρατικό καθεστώς, καμουφλαρισμένο σαν μια καλοπροαίρετη παγκόσμια διακυβέρνηση. Ωστόσο, η εναλλακτική λύση υπάρχει. Όπως έχει αποδειχθεί ευρέως τα τελευταία διακόσια χρόνια, οι πηγές της τεχνολογικής προόδου, της ανθρώπινης προόδου και της οικονομικής ευημερίας είναι οι ελεύθερες αγορές και η ατομική επιλογή. Δεν υπάρχουν βάσιμοι λόγοι για να υποθέτουμε ότι η τέταρτη βιομηχανική επανάσταση θα απαιτούσε συνθήκες κολεκτιβισμού. Οι ελεύθερες αγορές είναι ο καλύτερος τρόπος αντιμετώπισης των προκλήσεων που συνοδεύουν τις νέες τεχνολογίες. Η απάντηση δεν είναι λιγότερος, αλλά περισσότερος καπιταλισμός.
***
Ο Δρ Antony P. Mueller είναι Γερμανός καθηγητής οικονομικών που διδάσκει σήμερα στη Βραζιλία. Δείτε τον ιστότοπο και το ιστολόγιό του.
Δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα του mises.org
Βρίσκετε ενδιαφέροντα τα άρθρα στην «Ελεύθερη Αγορά»; Εκτιμάτε την προσπάθεια μας; Κάντε τώρα μια δωρεά 5 ευρώ και ενισχύστε μας.
