Αυτό που ονομάζουμε οικονομική πρόοδο, είναι το αποτέλεσμα μιας συσσώρευσης κεφαλαιουχικών αγαθών που υπερβαίνει την αύξηση του πληθυσμού. Εάν η τάση αυτή υποχωρήσει και επιφέρει στασιμότητα στην περαιτέρω συσσώρευση κεφαλαίου ή προκαλέσει την αποσυσσώρευση κεφαλαίου, δεν θα υπάρξει πλέον πρόοδος με αυτή την έννοια του όρου.
Αυστριακή Σχολή

Ludwig von Mises: Ορίζοντας την οικονομική πρόοδο

Ελεύθερη κοινωνία

Το πρόβλημα οικονομικού υπολογισμού στην κοινωνικοποιημένη μαζική μετανάστευση

Η ιστορία δεν έχει αναπόφευκτη πορεία εξέλιξης, αλλά υπάρχουν αδυσώπητοι οικονομικοί νόμοι. Η απόφαση αυτής ή εκείνης της εκδοχής οικονομικού συστήματος είναι ελεύθερη, αλλά οι συνέπειες δεν είναι ελεύθερες να επιλεγούν. Η ελευθερία σχετίζεται με την επιλογή των θεσμών, όχι με τις συνέπειες τους.
Οικονομία

Οικονομικά συστήματα και η μοίρα του πολιτισμού

Βιβλία

Το αόρατο χέρι του κράτους στις αγορές

Αυστριακή Σχολή

Τι έκαναν οι κυβερνήσεις στα χρήματα μας; Μια ιστορία για τον...

Αυστριακή Σχολή

Μια ολοκληρωμένη ηθική αιτιολόγηση της ιδιωτικής ιδιοκτησίας

Οικονομία

Και εγένετο χρήμα – πως λειτουργεί το πιο επικερδές μονοπώλιο του...

Ελεύθερη κοινωνία

Η ουτοπία του «μικρού κράτους» και ο ρόλος των διανοούμενων

Όσο υψηλότερο είναι το εισόδημα κάποιου, τόσο χαμηλότερη είναι η χρονική του προτίμηση. Αυτό προκύπτει από την κοινή οπτική ότι όσο μεγαλύτερη είναι η προσφορά ενός αγαθού, τόσο περισσότερες από τις λιγότερο επείγουσες ανάγκες μπορούν να ικανοποιηθούν. Έτσι, όσο περισσότερα αγαθά είναι διαθέσιμα, τόσο μικρότερη είναι η ωφέλεια που προέρχεται από μια πρόσθετη μονάδα ενός αγαθού.
Αυστριακή Σχολή

Τι είναι η χρονική προτίμηση, το επιτόκιο και πως τα επηρεάζει...

Περιβάλλον

Μετανοείτε, έρχεται η Γκρέτα

Πριν από χρόνια, οι άνθρωποι έλεγαν πως «κανείς δεν χρειάζεται τέτοια πολυτέλεια» για πράγματα όπως ο κλιματισμός, τα αεροπορικά ταξίδια, τα τηλέφωνα, η έγχρωμη τηλεόραση, τα ψυγεία και άλλα είδη που είναι βασικά αντικείμενα τα οποία διαθέτουν σήμερα σχεδόν όλα τα νοικοκυριά.
Αυστριακή Σχολή

Τα είδη πολυτελείας άλλων εποχών, είναι σήμερα είδη καθημερινής λαϊκής χρήσης

Το κράτος επιθυμεί να μονοπωλεί την εκπαίδευση, επειδή μπορεί να αναθρέψει ένα υπάκουο και πιστό πολίτη. Αντιμετωπίζουμε ήδη διαδεδομένο κοινωνικό έλεγχο της προσωπικής συμπεριφοράς σε κάθε βαθμίδα της κρατικής εκπαίδευσης. Υφίσταται με τη μορφή ελέγχου της σκέψης ή την εισαγωγή και την ενίσχυση ιδεών που δοξάζουν τον κρατισμό και την ολοένα και μεγαλύτερη παρέμβαση του.
Εκπαίδευση

Η εκπαίδευση επιβάλλεται να αποκρατικοποιηθεί

123...38Σελίδα 2 από 38